وقتی می بینیم که یک اسب به دلیل آسیبی که به پایش وارد شده است کشته می شود ناراحت می شویم. دردناک است اما به هر حال جمله ی «پایش شکسته است» برای یک اسب کشنده و مرگ آور است.

از صدها سال پیش و حتی امروز اگر پای اسبی بشکند او را می کشند و یا در اصطلاح او را خلاص می کنند. با وجود اینکه علم و به طور کلی پزشکی به مراتب بالایی از پیشرفت رسیده و انسان به زودی خواهد توانست سر یک انسان را به انسانی دیگر پیوند بزند، اما تنها راه درمان پای شکسته اسب ها از دیرباز تاکنون تغییر نکرده و فقط در چنین شرایطی باید به زندگی او پایان داد.
 
به نظر می رسد کشتن اسب به این دلیل بی رحمانه و وحشیگری باشد، اما شاید این بهترین راه حل برای اسبی با پای شکسته باشد، زیرا در غیر اینصورت او در طول زندگی اش با درد بزرگی خواهد زیست، و ناتوانی پاهای یک اسب او را از زندگی در مسیر عادی بازخواهد داشت.

ساختمان بدن و اسکلت اسب ها با انسان ها متفاوت است. پاهای اسب مهمترین بخش وجود او به شمار می رود. تمام وزن بدن اسب بر روی پاهایش قرار دارد، حتی اسب ها ایستاده می خوابند.

از بین ۲۰۵ استخوان بدن اسب ها، هشتاد استخوان او در پاها قرار دارد. پاهای اسب سیستم پیچیده ای متشکل از مفاصل، استخوان ها، رباط ها، غضروف، مایعات روان کننده ، سم و صفحاتی است که در سرعت شگفت انگیز و دویدن اسب ها مؤثر است.

پاهای اسب با وجود چابک و تند بودن بسیار قوی هستند و سنگینی تمام بدن او را حمل می کنند.
 
مشکل بزرگ یک اسب این است که حتی پس از بهبود پای شکسته و جوش خوردن آن نیز از سرنوشت محتوم مرگ گریزی نخواهد داشت. زیرا پس از درمان شکستگی هم پاهای اسب دچار تغییر و اختلال می شود و احتمال اینکه بازهم دچار شکستگی شود بسیار زیاد است.
اسب آسیب دیده به دلیل پارگی پوست دچار خونریزی شدید می شود و امکان موفقیت در ترمیم پای او بسیار اندک است.
 
صاحبان اسب های آسیب دیده آنها را می کشند زیرا حتی اگر پای شکسته اسب درمان شود باز هم نمی تواند مثل گذشته و به طور عادی روی پاهایش بایستد و زندگی او هیچوقت به شکل نرمال و اولیه خود بازنخواهد گشت.

البته برخی از دامپزشکان ممکن است در مقابل درخواست مالک اسب برای خلاص کردن اسبی که زیادی پیر شده یا مشکل آرتروز دارد و نمی شود سوارش شد، مقاومت کنند. یک اسب شاید دیگر نتواند در مسابقه شرکت کند یا کار کند، اما هنوز می تواند همراه خوبی باشد یا اگر در دشت رها شود زندگی خوبی داشته باشد. اگر مالک اسبی دیگر نخواهد زیر بار خرج و مخارج نگهداری از او برود، ممکن است دامپزشک قبل از اینکه درباره خلاص کردنش تصمیمی بگیرد، به پیدا کردن خانه دیگری برای او فکر می کند.


منبع: سایت برترینها